Super stoere Lot! Oorbellen. Ze heeft het er zeker een half jaar over gehad: Lot wilde graag oorbellen. Op mijn “Ja, maar dat doet wel even pijn he Lot?!” reageerde ze schouderophalend met een vaag knikje. En toen ze laatst weer over die oorbellen begon, besloot ik om haar op een middag mee te nemen en samen dezelfde oorbellen te laten schieten. We maakte er een heus uitje van! Twee keer zelfs, want de eerste keer ging het niet helemaal goed…

Geen kik

Nadat we twee setjes oorbellen uitgekozen hadden (drie hartjes in het ene oor en een vlindertje in het andere), lieten we ze allebei in hetzelfde oor zetten. Ik was eerst aan de beurt zodat Lot eerst even kon kijken wat er allemaal ging gebeuren. Daarna kroop ze vol zelfvertrouwen de hoge kruk op.

En echt: ze liet geen kik. Ze bleef er zelfs bij glimlachen. De dames in de juwelierszaak waren vol verbazing want dit maakte ze nooit mee bij zulke jonge meiden. Lot keek natuurlijk vol trots toen ze dit hoorde en ik al helemaal 😉 Knap kind van me ♥

Met gloeiende oortjes stapte we nog even ergens binnen voor een Fristi. Zo leuk om even één op één tijd te hebben en dit samen te kunnen doen. En dat zelfs twee keer want bij één van de oorbellen zat de achterkant blijkbaar niet goed. Met het zetten bleef het pistool ook een beetje hangen(!!) dus toen had ik al zoiets van “Wat was dat?” maar het leek allemaal goed te zijn gegaan. Niet dus. De volgende ochtend zagen we bij ontsmetten dat de oorbel met de hartjes los zat bij Lot. Zo sneu! Hij hing er half uit en het achterkantje was nergens te vinden. Ik mocht er ook niet aanzitten want ondertussen vond ze het echt niet leuk meer. De oorbel heb ik er toen voorzichtig verder uitgehaald en belde de juwelier waren we waren geweest.

Drie weken later gingen we terug. Lot vond het geen probleem om haar ene oorbel nog eens te laten zetten. We werden super lief geholpen door dezelfde dame. Ze was de eerste keer ook al zo weg van Lot en nu kreeg ze een gloednieuwe beer van haar en hoefde ik niets af te rekenen. Heel netjes! Het zetten ging goed en natuurlijk nam ik Lot erna weer mee voor iets lekkers 😉

Deze zweeroorbelletjes gaan er bij mij nooit uit. Ik zal ze nooit omruilen voor andere oorbellen want de herinnering aan het samen zetten van deze oorbellen met Lot vind ik heel bijzonder.

Dat ze er vroeg bij is met haar drie jaar en oorbellen, klopt wel. Niet elke juwelier zet oorbellen bij deze leeftijd (wij zochten een Lucardi op, zij zetten ze wel!). Lot weet zelf heel goed wat ze wil en bij dit soort dingen laten wij de kindjes gewoon lekker zichzelf zijn. Zo wil grote zus Noor van vijf absoluut geen oorbellen. Nooit zelfs, zegt ze. Prima, lekker doen. Nergens toe dwingen. Maar ondertussen geniet ik stiekem wel van dit soort dingen 😉 Dus oorbellen zetten? Mama gaat wel mee hoor. Laat ik er ook weer een paar schieten!

Volg mee op Instagram en Facebook, joeh!