Gefrustreerd wis ik het zoveelste blogconcept. Ik heb weinig inspiratie en vind de ene na de andere tekst die ik schrijf uitmonden in nietszeggende blogs. En die zijn er al genoeg. Vaak genoeg scroll ik verveeld langs weekoverzichten, blogs over telefoonhoesjes en bioscoopbezoekjes. Ze lijken allemaal op elkaar. En hoewel er natuurlijk niets mis mee is -en ik dit soort blogs vroeger zelf ook schreef- ben ik dat ontgroeid. In plaats daarvan loop ik nu regelmatig tegen een muur op.

Schrijven doe ik nu eenmaal graag, maar ik moet er wel mijn gevoel in kunnen leggen. Kan ik dat niet, dan vind ik mijn teksten niet goed genoeg en donder ik ze zonder pardon de digitale prullenbak in. En dat deed ik dus met een handjevol blogs die ik de afgelopen twee weken schreef.

Ik schoof de artikelen voor de blog aan de kant en keerde mezelf tot het schrijven van diepzinnige gedichten. En dat laatste doe ik meestal als ik niet zo lekker in mijn vel zit. Er komen mooie stukjes tekst van, dat wel, maar als ik aan het dichten sla dan is dat vaak wel een signaal. Zo goed ken ik mezelf inmiddels wel.

Hoofdzaken

Het schrijven van gedichten laat me dichter bij mijn gevoel komen, terwijl ik met andere teksten schrijven altijd heel erg in mijn hoofd zit. Soms te erg. Dan moet ik er echt even afstand van nemen en het laten liggen. En toen ik dat de afgelopen twee weken deed, bekroop een vaag gevoel me of al dat schrijven wel goed voor me is. Want ik zit al zoveel in mijn hoofd en door het schrijven kruip ik er nog meer in.

Wat als dit een patroon is waardoor ik elke keer nog meer in mijn hoofd kom te zitten? Want aan de andere kant werk ik er zo keihard aan om dat juist niet meer te doen. Hell, ik zette zelfs de Zen Studio op met als doel om UIT mijn hoofd te komen…

Maar laat ik dit vooral niet gaan overdenken. Daar ben ik namelijk ook best goed in 😉

Met gevoel

Hoe dan ook: zo lang je doet waar je blij van wordt, zit je goed. Daar ben ik van overtuigd. En ook dat is het schrijven voor mij. Maar dan wel met gevoel. En ik weet: de balans tussen vanuit mijn hoofd en vanuit mijn gevoel schrijven, gaat scheef als ik teveel in mijn hoofd zit. Ik heb daar het stukje rust en mindfulness erg bij nodig. En soms mag daar de focus wat meer op liggen en is het hier wat rustiger. Dan ben ik weer aan het zoeken; de balans opnieuw aan het opmaken.

Waar ik met dit artikel heen wil, weet ik niet zo goed. Het zal horen bij het opmaken van die balans.

Het is in ieder geval vanuit mijn gevoel geschreven.

PS: benieuwd naar die diepzinnige gedichten? Ik deel ze af en toe op Instagram!