Ik trek hem nog maar eens op schoot, snuffel door zijn haartjes heen en kroel zijn bolletje. Ik heb werkelijk geen idee wat er met mijn baby is gebeurd. Kleine Ben wordt stiekem groot. En hoewel ik als werkende moeder van drie met vijfentachtig hobby’s snak naar meer ruimte en tijd voor mezelf, rolt er regelmatig een traan over mijn wang als ik me besef hoe groot mijn jongste kind aan het worden is. En dan dus uiteindelijk ook naar de kleuterklas zal gaan.

Maar zover is het nog lang niet, houd ik mezelf voor. Hij is “pas” tweeënhalf. Binnenkort zal hij een ochtend in de week naar de peuterspeelzaal gaan. Hij gaat al vanaf zijn eerste jaar elke vrijdag naar het kinderdagverblijf omdat de man en ik allebei werken en die extra ochtend PSZ komt er dan dus bij. Dan kan hij wennen aan de basisschool, waar de PSZ zit. En mama hier kan dan wennen aan een ochtend voor zichzelf. Elke week. Lijkt me zo heerlijk! Een extra hele dag naar het kinderdagverblijf wilde ik niet. Want naast dat het niet nodig is, wil ik Ben toch echt nog lekker bij me houden. Samen met auto’s spelen, kletsen, racebanen bouwen en knuffelen. Vooral heel veel knuffelen.

Alle clichés verzamelen

Het zijn de laatste peuterjaren die ik nu meemaak. En hoewel ze soms echt wel pittig zijn, geniet ik er vooral van. De kleffe kusjes, die stralende oogjes als hij me ziet. De manier waarop hij dingen zo schattig zegt omdat hij ze nog niet goed kan uitspreken… love all of that! En standaard snotneus, het feit dat hij alles onder zevert en vaak ook gewoon heel hard “nee” roept; daar ben ik dan weer wat minder gek op, maar dat -ja, cliché- hoort erbij. En om maar even in het kader clichés te blijven: het is voor mij ook afscheid nemen van een fase die bij alle drie de kids straks over is. Een hele belangrijke fase waarin ze nog super afhankelijk van je zijn. Je écht nodig hebben in plaats van alles “zelluf” doen. Dus ja, het is meer huilen dan juichen bij mij. Ik geniet nog maar even van plakhanden en oneindige knuffels. En binnenkort gaat hij verder groeien, leren en zichzelf ontwikkelen met dat ochtendje peuterspeelzaal erbij. En ik besteed die tijd dan, terwijl ik een traantje wegpink, ook met veel liefde aan een van mijn vijfentachtig hobby’s 😉