Angela is mama van vijf. Vijf! En het zijn niet zomaar vijf kinderen; drie van haar kids hebben een vorm van autisme. Hoe ziet een dag er bij haar uit? Angela vertelt! Een blik in het leven van deze sterke, stoere mama van vijf!

Chaotisch?

Angela: “Hoe verloopt een dag als moeder van 5 kinderen? Hoe verloopt deze wanneer er dan ook nog 3 kinderen een vorm van autisme hebben, en om het nog leuker te maken: allemaal een verschillende vorm?

Ik noem het gecontroleerd chaotisch. Zolang je het juiste ritme volgt iedere dag, niet afwijkt en elke dag de linkerschoen van dochterlief onder de bank uit haalt verloopt het best soepel. Je moet er ook tegen kunnen dat je 13-jarige zoon iedere ochtend op dezelfde zwarte stoel het zelfde filmpje kijkt en zorgen dat er ten alle tijden ontbijtkoek en hagelslag in huis is om een meltdown te voorkomen. Nu is het vooral voor papa van belang dat hij ze wel op de juiste tijd en de juiste volgorde wakker maakt, want je moet natuurlijk wel in deze volgorde plassen, aankleden en naar beneden lopen want stel je voor dat je zus toch net een seconde eerder beneden is en op haar eigen paarse stoel zit… ”

Ritme

“Ontbijt maken is voor ons het makkelijkste moment want ze eten eigenlijk iedere ochtend het zelfde, wanneer dit afwijkt ben ik gelijk van slag zo zit dit in mijn systeem. Gelukkig zijn ze met de broodtrommels redelijk flexibel en eten ze bijna alles mits ze weten wat er op de boterham zit natuurlijk, want een verrassing als kaas in plaats van chocoladepasta kunnen ze echt niet waarderen. Het haren kammen en tandenpoetsen ritueel zit er ook aardig ingeslepen en gebeurt vrij makkelijk zolang het maar in het ritme gaat. Wanneer de ochtend goed en soepel verloopt gaan ze dan ook met gezonde tegenzin in de bus naar school. Het is hier net een bushalte en als ongeleide projectielen rennen ze richting de bus waarvan de chauffeur gelukkig weet dat een eigen plek van groot belang is. Hier was hij gelukkig de eerste schoolweek al achter en dat heeft hem een hoop hoofdpijn gescheeld. Als ook de laatste zoon huppelend de bus in is gegaan -ik heb werkelijk geen idee waar hij die energie vandaan haalt- begint mijn ritueel. De kleine dreumes een boterham en fruit opruimen en even samen spelen. Intussen draaien mijn hersenen overuren om te zorgen dat ik gemaakte afspraken met de kinderen niet vergeet, alles op het juiste plek staat, en het is zoals zij gewend zijn. Gelukkig hebben wij leerkrachten die bellen wanneer een schooldag niet soepel is verlopen en kan ik mij mentaal voorbereiden op een heftige meltdown, of gelijk inspringen de gebeurtenis. Door de ervaring die er intussen is valt het over het algemeen mee en kan ik intussen bepaald gedrag ombuigen, soms ontkom ik er niet aan en moeten we er echten even doorheen. Daarna verloopt de rest van de middag meestal soepel en zijn ze vooral druk met hun eigen ding en de kleine dreumes die er tussendoor rent.”

“Het eten koken is wel altijd een soort van overlevingsstrategie: niet ingevulde tijd is klier-tijd en aangezien het behang ontbreekt moet ik toch een andere trukendoos open trekken.Met kleine klusjes en een filmpje op tv komen we gelukkig erg ver en is het behang vooralsnog niet nodig. Gelukkig is papa op tijd thuis om te helpen en samen te eten (iedereen op zijn eigen stoel!) en dan komen de meest hilarische verhalen eruit. Omdat er een leeftijdsverschil is tussen de kinderen gaan de gesprekken van puberpraat naar kleuterpraat, en van ik heb verkering tot ik vind meisjes zo stom! Geen idee waar de gezelligheid na het eten naar toe is, want dit is de moeilijkste periode van de dag. Meestal zijn ze moe of moeten ze echt de prikkels van die dag verwerken. Vaak omdat wij zelf ook moe zijn of er nog dingen gedaan moeten worden is de spanning om te snijden en merk je goed dat ze echt allemaal een eigen problematiek hebben. Zo goed mogelijk begeleiden en een gezonde dosis humor is vaak de sleutel tot succes. Een eigen plekje en veel engelengeduld zorgt ervoor dat ze rustig het avondritueel ingaan en op tijd kunnen gaan slapen. De kleinste dreumes rent vaak nog tot laat rond want slapen kan hij echt niet zonder mama, en hoe ontaard ook: ik ben erg gehecht aan mijn nachtrust en geef er gewoon heerlijk aan toe. Natuurlijk zijn er ook hele zware dagen, en vooral de decembermaand is heel erg pittig. Wanneer een van de kinderen niet goed in zijn of haar vel zit heeft dit natuurlijk een echt sneeuwbal effect en dit dendert dan door het hele huis. Soms ben je zelf gewoon moe en gaat het met vallen en op staan. De ene dag verloopt soepel en de andere dag voelt als een baksteen aan je been. Maar zolang wij ons ritme en de strakke structuur aanhouden kunnen wij zoveel mogelijk duidelijkheid bieden en dit zorgt voor veel rust. Vaak is het het onbekende, of de onduidelijkheid die ervoor zorgt dat de dag zwaar en moeilijk verloopt. En ja soms maak je een fout, of je ziet iets over het hoofd met een meltdown tot gevolg. Maar met vallen en opstaan worden we allemaal groot en sterk.”

Wat heb ik veel respect voor deze mama! En precies wat ze schrijft: zo goed mogelijk begeleiden en een gezonde dosis humor is vaak de sleutel van succes. Iets om in ons achterhoofd te houden wanneer het even niet lukt met twee, drie, vier of vijf kinderen 😉

NIEUW: La Log.nl nu ook op Instagram!