Aankleden, make-up opsmeren en je pluizenbol temmen wanneer er een dreumes rond schuift is een hele opgave! Ik wist er niks van. Hoe doen moeders dat? Ik ben al blij als ik één van deze dingen voor half negen gedaan krijg… Nou moet ik eerlijk toegeven dat mijn make-up routine niet veel voorstelt: meer dan een oogpotloodje en mascara komt er niet bij kijken. Douchen heb ik standaard verplaatst naar de avonden. Dan ligt Noor op bed en duik ik na het lesgeven of werken de badkamer in. Dus in de ochtend is het eerst even mijn gezicht wassen, een anti-rimpelcreme (jaja) erop, lenzen in tjoppen en het make-uppen kan beginnen! En dan belanden de eerste strepen mascara steevast op mijn wangen want er hangt een kind aan mijn been. Geeft niks, een watteschijfje met wat remover er overheen en opnieuw beginnen dan maar. Tussendoor vis ik Noor af en toe uit de hoeken die off limits zijn en als dat uiteindelijk gelukt is zijn we vijftien minuten verder.

Aankleden…

Dan aankleden. Dat is ook een ding. Mijn kledingkast is om te huilen. Na mijn bevalling heb ik nauwlijks nog nieuwe kleren voor mezelf geshopt (want babykleertjes zijn veel leuker!) dus ik loop doorgaans in redelijk oude meuk. Haha, nee hoor dat is overdreven maar veel nieuwe dingen zul je niet vinden in mijn kast. En mijn favo outfits zitten vaak allemaal in de was dus de keuze is beperkt. Oude meuk aan dus maar. Terwijl ik me aankleed heeft Noor mijn onderbroeken-en-sokkenlade leeg gehaald en is ze bedolven onder slipjes en bh’s. Nice. Eerst maar even opruimen dan. En we zijn weer een dik kwartier verder.

Mijn haar doen…

Daarna is mijn pluizenbol aan de beurt. Hoeveel verschillende kapsels ik de afgelopen jaren ook heb gehad (en dat zijn er veel!) : ik heb het ideale kapsel nog niet gevonden! Maar dat ligt aan mijn haar, ik weet het zeker. De eigenwijze slag die erin zit gaat vrolijk z’n eigen gang dus de stijltang is geen overbodige luxe. Met Noor en al verplaats ik mezelf naar mijn sportkamer waar de stijltang al ligt te wachten. Ik neem altijd allerlei speeltjes mee voor mijn dreumesje, maar de sporttas van mama is veel interessanter natuurlijk. Die wordt dan ook altijd fanatiek uitgepakt terwijl ik met mijn haar stoei. Dat haar lukt nooit in één keer en na poging twee (nat maken, fohnen, weer stijlen) ben ik er al klaar mee en pleur ik er een klem in. Mijn sporttas ruim ik weer in terwijl Noortje luid protesteert en ondertussen staan de plukken nog steeds alle kanten op. Ik laat het maar zo. Tegen die tijd zijn we namelijk weer twintig minuten verder…

Als ik dan later op zo’n dag dan ook nog moeders tegen kom met perfect gestyled haar en vol in de make-up (ze hebben vaak meerdere kindjes waaronder minstens één dreumes) dan denk ik maar één ding: HOE DAN? Hebben ze ook gewoon nog gelakte nagels en de meest hippe kleren aan… Chapeau! Ze krijgen van mij een staande ovatie, haha! De volgende ochtend herhaal ik mijn ritueel maar weer en neem me voor om eens een keer voor mezelf te gaan shoppen. Oh, en om naar de kapper te gaan. En nagelstyliste. En schoonheidsspecialiste. 😉

En nou ben ik natuurlijk ook benieuwd naar jullie ochtendritueel…

Volg La Log op Facebook, Twitter, Bloglovin’, Pinterest en Google+!