Hi! Ben ik weer. Missed me? Vast niet maar dat maakt me geen bal uit. Ik kon het niet laten om weer te gaan schrijven. Soms gaan dingen nou eenmaal anders dan dat je je bedenkt en dan is het aan jou hoe je daar mee omgaat. Wat dat voor mij betekend? Mocht je me nou toevallig niet beu zijn, dan nodig ik je uit om weer gezellig mee te lezen!

Twist and turn

Soms geeft het leven je iets anders dan wat je voor ogen had. Ik geloof dat dit met een reden is. Het pad dat ik volg gaat omhoog, dan weer omlaag, scherpe bocht naar rechts en dan weer een onverwachtse hoek naar links. En ik doe mijn best om zo goed mogelijk alle kanten mee op te buigen. De ene keer lukt dat beter dan de andere. Goed verhaal dit, lekker vaag ook, haha.

Waar het op neer komt is dit: mijn yogastudio komt er voorlopig niet. En misschien wel helemaal niet. Mijn heupblessure is de afgelopen tijd uitgebreid van alleen mijn heup, naar ook mijn bovenbeenspieren en mijn schuine buikspieren op links. Tot nu toe hebben alle fysio’s, de orthopeed en specialisten me aangeraden om mijn heupbuiger zoveel mogelijk te rekken. Het liefst drie keer per dag. En ik moest maar eens yoga gaan proberen. Nou dat verhaal ken je. En anders lees je dat hier.

Ik dus fanatiek rekken en veel yoga gedaan sinds april vorig jaar. Gestopt met mijn Xcore lessen geven. Intensieve fysiotherapie gevolgd. Is het gewoon alleen maar erger geworden! Gelukkig is er nu iemand die er met een frisse, en vooral andere, blik tegenaan kijkt. Ik moest maar eens per direct stoppen met dat stretchen elke dag want ik scheur het weefsel daarmee steeds weer kapot en hou de blessure daarmee in stand. En ik scheurde de boel erboven en eronder dus ook mee stuk. Of en hoe het hersteld is super onzeker.

Ja, kijk, ik kan daarover gaan lopen balen en in een flinke negatieve spiraal terecht komen. Makkelijk zat. Maar in plaats daarvan ga ik met deze therapeut aan de gang, bezoek ik daarnaast een osteopaat en kies ik ervoor om positieve energie te krijgen van dingen waar ik van hou en die ik wél kan doen. Schrijven. Bloggen. Knutselen met de meiden. Ons interieur weer veranderen. De hele dag knuffelen met kleine Ben. En hopelijk snel weer gasten ontvangen bij de Efteling als we weer open gaan!

Maar mijn blog heb ik nu dus nodig. Fijn dat ‘ie er nog is. Dat ik ‘m niet offline heb geknald. De man hier zei het al. “Doe dat nou niet want ik ken jou”. Ja, is ook. Ik hou er ook gewoon van. Misschien komt de yogastudio er ooit wel, maar op dit moment weet ik niet eens meer of dat wel is wat ik echt wil. Er wordt straks in ieder geval wel gewoon gebouwd in onze tuin dus er is altijd nog ruimte om een studio te maken. Nu geniet ik gewoon van dingen die er zijn. Dat herstel komt er wel. Sowieso. En in die tussentijd is de blog er nog 😉

Meekijken op Instagram? Gezellig!