Kwetsbaar: zo voel ik me nu want kleine Lot heeft flinke koorts. Waarschijnlijk is het een onschuldig griepje maar iedere moeder weet: er moet gewoon niks met je kind aan de hand zijn! Moeders zijn sterk. Ze flikken het toch maar mooi om een kind op de wereld te zetten, hun kind(eren) op te voeden en een heel huishouden te runnen. Ook als je als moeder grieperig bent ga je door, want daar heb je allemaal geen tijd voor. Slechte nachtrust? Ja, balen, maar je moet door. Totdat één van je kinderen ziek word want dan voel je je ineens heel kwetsbaar. Ook als het om een onschuldig griepje gaat, want oh wee als er iets met je kind(eren) is!

 Koorts bij je kind, blehhh

Ons Lotje van één jaar heeft nu voor de derde dag op een rij flinke koorts, zo tussen de 39 en 40,2 graden en met zetpillen zakt het nauwelijks. Een telefoontje naar de huisarts haalt niet veel uit. Haar eetlust is minder- maar ze eet wel. Ze drinkt naar mijn zin niet genoeg- maar ze drinkt wel. Nog geen reden tot paniek, vind de huisarts. En nou klopt dat natuurlijk ook wel, maar hallo: het is wel mijn kind! Mijn kind die zich niet goed voelt, mijn kind die rillingen van de koorts heeft, mijn kind waar ik zo bezorgd om ben. En misschien wel té. Want waarschijnlijk is het gewoon een onschuldig griepje, I know… (En even een disclaimer want dit is natuurlijk niks vergeleken bij echt ernstige ziektes, waarvan ik hoop dat wij -en jullie, lieve lezers- er nooit mee te maken krijgen.)

Te bezorgd?

Ja, dat ben ik sowieso. Dat weet ik zelf ook, haha, maar daar ben ik moeder voor 😉 Koorts bij die kleintjes vind ik gewoon een akelig iets. Noor heeft ooit koortsstuipen gehad toen ze ongeveer de leeftijd van Lot had en daar zijn we toen ’s nachts mee naar de huisartsenpost geweest. Niet dat zij er iets aan konden doen, maar als zo’n kleintje erin blijft hangen kan dat wel degelijk gevaarlijk zijn! Hier lees je meer over wat koortsstuipen zijn en wat het doet.

Ondertussen?

Ik slaap slecht, kan me niet concentreren, zit continu met zieke Lotje in mijn hoofd, heb weinig eetlust en ben erg prikkelbaar. Top! Dat mama zijn niet altijd een groot feest is, is een feit. En dat geeft ook helemaal niet, het hoort er nou eenmaal bij. Maar ik krijg er wel buikpijn van, pfff, haha. Verder is Lot in haar gedrag een beetje wisselend. Als de zetpil een beetje werkt dan eet ze wel iets en speelt ze wat, maar verder slaapt ze vooral. Dat is misschien ook wel het beste nu. Uitzieken die hap! Dan kan ik ook weer een beetje stress-vrij door het mama-leven. Totdat de volgende griep zich bij één van de twee aandient… Blehhh.

Volg La Log.nl via Facebook voor de nieuwste artikelen!