Dat je leven verandert als je kinderen krijgt is nogal logisch. Dat je dan denkt dat je alles gewoon nog kan blijven doen ook. En dat je dan een keer goed tegen de lamp aan loopt ook (bam!). Dat hoort er allemaal bij want verandering, dat is best moeilijk. En ik kan het weten. Mijn leven is de afgelopen jaren drastisch verandert. Wat er nou allemaal zo anders is sinds ik moeder ben en hoe ik daar tegenaan kijk lees je vandaag in een persoonlijk artikel.

Werk en dagelijks leven

Noor werd geboren en van een soort van workaholic ging ik naar mama met een parttime baan. Of twee parttime banen eigenlijk want ik had mijn werk bij de Efteling en ik gaf ook nog veel lessen op verschillende sportscholen met mijn freelance bedrijfje. Maar dat het even wennen is, is een feit. Want het dagelijks leven draaide nu ineens helemaal om een baby. Na mijn verlof veranderde het ritme en zocht ik naar een balans en man, man, man wat heb ik lang gezocht. Na baby nummer twee lijk ik nu eindelijk een goede balans gevonden te hebben. Want jongens, bij baby nummer twee: dan verandert het pas écht. Althans, dat is mijn ervaring.

Mijn lesgeef-carrière heb ik inmiddels aan de wilgen gehangen en ik heb sinds twee jaar een andere functie binnen de Efteling waar ik onwijs goed op mijn plek zit. Love it! De verdeling van voor mijn eerste meisje was zes dagen werken/lesgeven en zelf nog heel wat uurtjes trainen op de sportschool. Nu is het max. drie dagen werken en ik train minimaal drie keer in de week. Sporten is gewoon belangrijk voor me. Het is mijn uitlaatklep en mijn hobby. Maar: ik hoef zelf geen lessen meer voor te bereiden, kan een eigen moment kiezen en train ook regelmatig thuis. Mijn ervaring? Wat een vrijheid ondanks twee kleine kinderen in huis, heerlijk! De vaste dagen die ik werk geven overzicht en alles voor de kindjes is geregeld (een papadag, een zaterdag (hello papa) en maar één dag opvang, woehoe!)

Sociaal leven

Hahahahahaha. Welk sociaal leven? Nee, echt, soms gaat dat dus gewoon niet he. Al zijn husband en ik er wel heel erg van dat we allebei ons “eigen ding” doen én dat we ook tijd voor elkaar blijven maken. En met twee kinderen moet je dan dus regelmatig dingen afzeggen, want ik ga echt niet voor alle verjaardagen/feestjes/afspraken een oppas regelen. Dat moet je ook niet willen, vind ik. Ik merk dat het steeds periodes zijn dat het even niet lukt om vriendinnen regelmatig te zien. Door een extra dienst op het werk, een kind met oorontsteking, een personeelsavond van Wim z’n werk, of ons gigantische Project Tuin dat hele avonden in beslag neemt. Plus: namen we Noor nog overal mee naartoe toen Lot er nog niet was… zo makkelijk gaat dat nu niet meer. Wat een organisatie als je ergens heen gaat met twee kids! Geeft niks, maar het kost wel tijd. Tijd die ik niet heb.

Vriendschappen

Sommige vriendschappen veranderen nou eenmaal in het leven en dat is oké. Zo ook als je moeder wordt. En in een aantal gevallen is dat jammer. Ook ik merk dat ik minder close ben met een aantal vriendinnen- of zelfs: vriendinnen ben kwijtgeraakt. En dat doet pijn. Ik ervaar regelmatig onbegrip. Dingen zijn nu anders maar ik ben ook nog gewoon Wendy. Plus twee kinderen, en ja mijn meiden zijn mijn alles en mijn wereld draait om hen. Zoals het hoort. Gelukkig heb ik veel lieve vriendinnen en familie om me heen die het wel begrijpen dat het soms gewoon heel veel kan zijn om twee kinderen, een baan en een huishouden te hebben. Maar het is vooral ook heel leuk! En als we elkaar respecteren, begrip hebben voor elkaar en tijd vrij blijven maken voor elkaar dan weet je dat je de liefste om je heen hebt <3

Blijf op de hoogte van de nieuwste artikelen en like La Log op Facebook!