Ruim een week op de camping en alles komt eruit: vermoeidheid, hoofdpijn en soms ook tranen. Een ontlading van het afgelopen half jaar. Tegelijkertijd hikte ik ook tegen de -hopelijk- laatste controle van Ben aan. Een jaar na zijn acute nierfalen moesten we vorige week, middenin onze vakantie, op en neer naar het ziekenhuis. Het duurde dus even voordat ik de rust gevonden had deze zomer en daar baal ik best wel van. Maar je kunt op vakantie pas goed opladen ná ontladen!

Eerst ontladen

Het is ook niet zo gek dat er van alles naar boven komt wanneer je na een drukke periode tot rust komt. Wanneer we vrij van verplichtingen zijn komt er ineens ruimte om dingen te verwerken. En dat is juist goed, maar niet altijd leuk. Zeker niet wanneer je met het hele gezin op vakantie bent…

Laten zijn

Wanneer al het “moeten” weg valt en er ruimte komt, steken de dingen die aandacht nodig hebben als vanzelf de kop op. De kunst is dan om dat er te laten zijn en om alles wat aandacht nodig heeft aan te kijken. Dat is niet altijd makkelijk. Vaak is het in eerste instantie zelfs zo dat je niet eens weet waarom je moe of huilerig bent. En dat is dan een mooi moment om naar binnen keren.

Zo doe je dat

Naar binnen keren is niet moeilijk. Het enige dat je nodig hebt is een moment voor jezelf. Best een uitdaging op een camping met drie kinderen, maar als het mij op de camping lukt dan moet het voor jou ook mogelijk zijn. 😉

In je eentje een stuk gaan wandelen, je gedachten en gevoelens opschrijven, een (geleide) meditatie doen of jezelf even afzonderen zonder afleiding is al voldoende. Op deze manier nodig je je gevoel uit om er helemaal te zijn en heb je voor jezelf een moment gecreëerd om erbij stil te staan en het toe te laten. Ook op vakantie- júíst op vakantie.

Opladen

Daarna zul je je een stuk lichter voelen en wordt het makkelijker om van je vakantie te genieten. En misschien komen er nog wel meer momenten dat het nodig is om iets aan te kijken. Gun jezelf dat! Dan kun je daarna(ast) pas écht opladen.

Zelf kon ik pas ontspannen toen we bij de laatste controle voor Ben hoorde dat hij helemaal beter verklaard was. Dit was ook in de lijn der verwachting, maar de opluchting kwam voor mij pas toen we dit bevestigd kregen van de kinderarts. Ik was me er van te voren niet van bewust dat ik er nog zo erg mee zat, maar toen ik echt bij mijn gevoel kwam wist ik welke dingen ik er mocht laten zijn op dat moment.

Luckily hebben we onze vakantie deze zomer in tweeën gesplitst en deel twee is in zicht. Het zou goed kunnen dat er weer iets boven komt drijven zodra ik met mijn blote voeten in het gras zit, maar hee, het eerste deel heb ik in ieder geval al gehad. Eerst ontladen, dan opladen!

Happy holidays!