Yes, hello! Ik ga het vandaag eens hebben over die lat die vaak zo belachelijk hoog ligt. De lat die wij zelf zo hoog leggen welteverstaan. Nou, ik heb ‘m onderuit gehaald hoor jongens, die lat. Zo geen zin meer in gewoon. En ik kan je vertellen: dat voelt heerlijk!

Onderuit met die lat

Want waarom zou ik alles moeten blijven doen in mijn “hashtag momlife”? Juist.

Voorheen moest ik het wel hoor, voor mezelf. Van mezelf. Want we zijn niet alleen maar moeder en dat zullen we bewijzen ook! Ten kostte van vanalles en nog wat, maar hee, dan heb je ook wat. Dan bén je ook iemand. Nou, lieve mensen, dat ben je sowieso. Dat besef duurt misschien een hele tijd. Kom er zelf maar achter. Kom jezelf maar eens even goed tegen. Tegen de lamp aan lopen, dat soort dingen. En dan? Juist, die lat onderuit halen.

Ik hoef niet alles

En met die lat onderuit halen bedoel ik dus eigenlijk gewoon te zeggen dat je niet alle ballen hoog hoeft te blijven houden. Tik er maar eens eentje tussenuit. Hoe ik dat deed? Door domweg dingen te schrappen waar ik niet blij (meer) van werd. De zoveelste avond lesgeven op de sportschool omdat ik het zo eigenlijk gewoon genoeg vind naast mijn parttime baan. Nee zeggen tegen invaluurtjes. Stoppen met een projectje op mijn werk, naast mijn normale functie, omdat ik er geen energie van kreeg. Niet persé NU mijn afgetrainde lijf terug willen maar genoegen nemen met gewoon fit zijn. Stoppen met het Ambassadeurschap voor House of Workouts omdat ik niet zou weten waar ik de tijd ervoor vandaan moet halen sinds onze derde is geboren. En sommige dingen deden best beetje pijn om mee te stoppen. Maar ja. Ik wil ook goed voor mezelf zorgen en dan is dat soms gewoon nodig. Ik hoef dus niet alles! Niet meer. En wat voelt dat fijn.

Schrappen maar

Schrappen dus als het nodig is voor jezelf. Echt doen hoor! Je krijgt er letterlijk meer lucht van. En diep van binnen weet je heus wel wanneer en of dat nodig is. Je voelt het. Je wilt jezelf er eigenlijk niet aan toegeven want het is allemaal zo leuk om te doen en ‘nee’ zeggen is lastig. Nou, nee dus hoor. De enige tegen wie jij dan ‘nee’ zegt is jezelf. Geloof me, ik ben ervaringsdeskundige.

Hoe en wat ga je schrappen als jouw lat te hoog ligt, als je overloopt? Lijstjes maken kan helpen om het overzicht te geven.

Maak maar eens een rijtje met alles dat je doet. De zorg voor de kinderen, je werk, sport, je hobby’s, de ‘moetjes’, het huishouden, hulpmoeder zijn op school, al dit soort dingen.

Maak erachter 2 kolommen.

Boven de ene kolom zet je de vraag of dit noodzakelijk is (financieel of praktisch gezien).

In de tweede kolom stel je jezelf de vraag of je hier blij van wordt. 

Alles in kolom 1 met een ‘nee’ ga je kritisch bekijken. Aangekomen bij kolom 2. Wat voel je hierbij? Kun je het missen? Wordt jij gelukkig van deze activiteit? Kun je het achter je laten? Of anders indelen met je partner of opa’s en oma’s. Denk aan een oppas, een ochtendje peuterspeelzaal, hulp in de huidhouding of stoppen met bepaalde dingen zodat je meer ruimte voor jezelf creëert.

Misschien helpt het je al enorm als je thuis dingen anders indeelt. Herverdeel de taken eens met je partner. Maak hem of haar verantwoordelijk voor bepaalde dingen. De boodschappen, de auto (benzine, wassen, apk), ramen zemen, de tuin… whatever works for you!

Klinkt lastig. Is het ook. Maar je wordt er nog blijer van. Zo fijn.
Doen!

Instagram en Facebook… gezellig als je volgt!