Van twijfelmoeder naar mama van drie. Het is een waar gebeurd verhaal want here I am. Riep ik voor mijn dertigste nog dat ik niet wist of ik ooit wel kinderen wilde, jaren later kan ik er geen genoeg van krijgen. Of nou, ja, genoeg wel. Drie is genoeg. Voordat de man zich nu heel snel uit de voeten gaat maken… Hoe ik van twijfelmoeder naar de moederkloek ging die ik nowadays ben?

Joeh, moederkloek present!

Helemaal in mijn element ben ik, met die drie om me heen. Heel eerlijk? Dat had ik zo’n acht jaar geleden niet gedacht. Ik was vooral bezig met m’n sport. Als zzp’er ging ik als allround groepslesdocent zo’n beetje alle sportscholen in Brabant af om les te geven, volgde trainingen, cursussen, workshops en genoot daar zo van! Kinderen paste totaal niet in mijn plaatje. Totdat ik dertig werd. En daar ging ik.

Ik wil een baby!

Inmiddels had ik naast het lesgeven ook een parttime baan bij de Efteling en dat werd mijn thuishonk. Mijn vaste basis. Ik bleef lesgeven (en nog steeds) maar in die tijd schoof dat steeds meer naar de achtergrond en nam het een andere plek in mijn leven in. En toen kwam dus die dertigste verjaardag. Ik weet het nog heel goed. Ik kan het dan ook niet anders uitleggen dan dat ik ineens -pats, boem- van de ene op de andere dag een baby wilde. Ineens was er een intens verlangen. Een gevoel dat ik niet kende en wat me ook niet meer los liet. Een jaar later werd Noor geboren.

Heel veel mensen in mijn omgeving reageerde verbaasd -en verrast!- toen ik vertelde dat ik zwanger was. ‘Jij? Een baby?’

Ja, ik een baby. Uitleggen was dan ook lastig. Een gevoel kun je niet uitleggen maar een gevoel kan wel veranderen. Zoals dat bij mij dus gebeurde.

Ik wil nog een baby!

Toen Noor geboren werd dacht ik nog: als ze een jaar of vier is, is het tijd zat voor een eventuele tweede. Ha! Nog geen jaar later verlangde ik al naar een tweede kindje. Wim net zo hard trouwens. We konden ons geluk niet op toen ik snel weer zwanger was van Lot.

Nog eentje dan!

Het derde-kind-dilemma. Dat heb ik toch zeker twee jaar gehad. We hadden twee gezonde kinderen, count your blessings en al. Maar. De MAAR. En dat was al genoeg. Het gevoel dat we nog niet helemaal compleet waren bekroop me al sinds de geboorte van Lot. Januari 2019. We zullen zien of het ons gegeven is, zeiden we nog. Diezelfde maand werd ik zwanger van Ben.

Met je mamablog

En jawel, met de komst van onze grote vriend voelt ons gezin nu compleet ♥
Wat een rijkdom. Maar ook benoem ik het vaak genoeg dat ik het naast het moederen echt wel mijn eigen wereldje nodig heb. Mijn werk bij de Efteling en de lessen op de sportschool. Maar mama zijn… dat is toch wel de mooiste taak die ik mag uitvoeren. Ben ik er in 2015 nog over gaan bloggen ook. Zit je dan met zo’n bloggende moederkloek. Heerlijk vind ik het. Ik ben zo dankbaar als de pest. Nooit meer twijfels over moeder worden. En mocht jij ze hebben, volg dan je gevoel. En wil je er meer over lezen, je verhaal kwijt of in contact komen met andere twijfelmoeders? Neem eens een kijkje op twijfelmoeder.nl (no spon, gewoon fijn!). 

Meer voor moederkloeken op Instagram en Facebook!