Mama van twee meiden, dat ben ik nu al negen maanden! Negen maanden vol met liefde, trots, lol maar ook chaos. En terecht want het is niet niks om een baby en een peuter in huis te hebben. Ik heb als kleine perfectionist dus echt wel moeten leren om dingen los te laten en dat lukt steeds beter. Maar dan is het soms dus wel chaos. Nou en. Voor mij omschrijven de bovengenoemde woorden motherhood met twee kinderen wel zo’n beetje. Herkenbaar? Of benieuwd wat je te wachten staat? Lees mee!

Liefde

Je stroomt als moeder sowieso over met liefde als je naar je kind kijkt. Punt. Ongeacht hoeveel het er zijn. Maar ik was echt een beetje bang dat ik niet óók zoveel van mijn tweede kind kon gaan houden als dat ik van mijn eerste meisje hou. Nou, dat kan dus wel. Tuurlijk is dat zo. Maar toch had ik die gedachte wel eens voordat ik zwanger was van Lot. Dan dacht dat ik niet meer liefde kon voelen dan dat ik al voelde, maar vanaf het moment dat ze in mijn buik zat wist ik dat het echt wel zo was. En ja, dat klinkt vaag en zweverig maar moeders met meerdere kinderen snappen het wel. Verwacht jij een tweede kindje? Met die liefde komt het echt wel goed dus!

Trots

Op alles! Ja, echt! En ook op hoe ze samen zijn want wat hebben die twee meiden van ons toch al een klik met elkaar zeg, on-ge-loof-lijk! Noor hangt de grote zus uit en ik ben dan ook weer zo trots op haar als ze Lot een slokje water geeft, of een stukje van haar eigen boterham. Ze laat Lot ook steeds zien hoe ze moet kruipen want dat doet mevrouw nog niet, dat is ook zo schattig om te zien. “Kijk, zo Lot. Zo moet het, Lot,” hoor ik dan ineens, haha. Echt hoor, bij elke stap die je kind maakt gloei je weer van trots.

Lol

Haha, ja do I need to say more?! Soms ga ik echt stuk hoor, met die twee. Hebben ze gewoon allebei de slappe lach (ja, ook Lotje van 9 maanden!) en ik weet dan niet waarom. Dat vinden ze dan ook hilarisch en lachen nog net even een toontje harder. En dan die peuterwijsheid he. “Mama, dat is niet de bedoeling,” gooit ze gewoon even in mijn face. Tweeënhalf jaar is ze he. Hahahaha. Of deze: “Dat mag je niet zeggen, mama!” Geweldig. Maar ook dansen, verstoppen, rennen, stoeien en springen leiden tot super grappige momenten met de kindjes, I love it! Dat houdt mama ook jong. Een soort van… 😉

Chaos

Loslaten die hap! Gewoon doen. Je huis gaat er toch niet meer zo opgeruimd en ingericht uitzien de komende jaren zoals jij zou willen. En hoezo moet je die was persé vandaag wegwerken? Heb je echt niks meer in de kast liggen? Wel he. Gewoon morgen doen dan. En de woonkamer speelgoedvrij maken? Daar ben ik echt mee gestopt sinds onze tweede er is, hoor. Overdag laat ik ze echt hun gang gaan en stap ik gewoon overal overheen. Visite? Jammer dan, het is toch gezellig zo! Als ze op bed liggen ruim ik weer wel op. Of nee deze: een tijd afspreken als je ergens moet zijn en je neemt je twee kinderen mee. Hahahahaha. Een tip: spreek altijd een “ongeveer” tijd af, zo dek je jezelf meteen in. Meestal spreek ik af “tussen zo en zo laat ben ik er!”. Ga dan voor de vroegste “zo” want het wordt toch wel de laatste “zo” en dan is er niks aan de hand want dan heb je die speling.

Dat waren ze: vier woorden die een klein stukje van het mama-zijn voor mij omschrijven en zelfs de chaos neem ik voor lief, haha 😉

Joehoe, volg je La Log al op Facebook, Twitter, Bloglovin’, Pinterest en Google+?