Deze week is Lot acht weken oud en dat betekend luiers nummer 2, de eerste lachjes en random geluidjes. Cute! Ook liet ik het logo van mijn blog tatoeëren op mijn schouderblad, gingen we op bezoek in het ziekenhuis en puilt de agenda uit met kraambezoek. Ondertussen heb ik mijn eerste lessen op de sportschool ook weer gegeven. Gezellig druk dus, deze laatste weekjes van mijn zwangerschapsverlof. Of nou, ja gezellig…

Ik moet toegeven dat ik die hysterische drukte niet altijd even gezellig vind. Tja, liever ben ik gewoon een relaxte mama die zich chill voelt, maar dat mislukt meestal (lees: altijd). Maar dat komt dus door de hysterie. En mensen, dit is week zo’n week. Heb jij die ook of ben ik de enige? (Nee, toch?) En ik ben nog niet eens begonnen met werken he! Ik heb gewoon nog verlof. Ja, ik geef al wel wat lessen op de sportschool maar met mijn baan bij de Efteling begin ik in oktober pas weer. Waar ik super veel zin in heb trouwens, want man, wat heb ik een gave baan! En dat heb ik echt gemist! Maar dan moet er eens even iets gaan veranderen met die hysterie, of is dat standaard vanaf het moment dat je twee kinderen hebt? Who knows…

Nieuwe tattoo!

Ja, die drukte veroorzaak ik natuurlijk ook gewoon zelf en deze afspraak die ik afgelopen dinsdag had bij de tattoo shop was natuurlijk puur eigenbelang want ik hou van tattoo’s! Ik liet eindelijk het logo van La Log op mijn schouderblad zetten. Dat zat al anderhalf jaar in de planning. En dan niet zozeer omdat dit het logo van mijn blog is, maar omdat de veer staat voor mijn liefde voor schrijven (en lezen) en de vogels staan symbool voor je eigen weg volgen. Ik ben echt heel erg blij met het resultaat. Ik liet deze ook weer bij Heretic Tattoo zetten trouwens, hier heb ik laatst een hele gave cover-up laten zetten, je ziet ‘m hier.

Op ziekenbezoek

Mijn moeder kreeg dezelfde dag een nieuwe knie (!) dus s’avonds wilde ik haar graag opzoeken in het ziekenhuis en natuurlijk wilde Noor ook mee naar oma. De operatie is goed gegaan, maar mijn moeder heeft nog wel veel pijn en was flink beroerd van de narcose. Mijn vader was ook in het ziekenhuis en daar maakte ik deze foto.

Lekkende luiers

Ja, die had Lot steeds! Die new-born nummer 1 dingen konden het gewoon niet meer aan, haha, dus we zijn nu overgestapt naar nummer 2 en dat gaat goed. Meestal dan 😉 Ze is nu al acht weken! Het is zo lief dat we de eerste lachjes van herkenning krijgen en ineens kirrende baby geluidjes uit de box horen komen, haha. Als we de mobile boven de box aanzetten begint ze ook helemaal te lachen en ze volgt de beestjes al heel goed! En bij Noor is er nog steeds geen spoortje jaloezie te ontdekken tegenover haar zusje. Ze is echt zo lief! Lot wordt overladen met kusjes en knuffels en ze wil mij de hele tijd meehelpen. Schatje!

Nou, de komende dagen wordt het voor ons minstens zo druk, maar ook leuk! Volgende keer weer een verslagje dus 😉

Joehoe, volg je La Log al op Facebook, Twitter, Bloglovin’, Pinterest en Google+?