Kinderopvang? Ik kreeg Noor bont en blauw terug!
Ze gaat één dag in de week. Voor mama is dat al heel wat. Mama heeft haar namelijk liever bij haar, maar hee, Noor vindt het heerlijk om met andere kindjes om te gaan dus die ontwikkeling wil ik niet in de weg staan. Het was de derde keer dat ze op donderdag naar de kinderopvang was geweest. Thuis, na het avondeten, wilde ik haar nog lekker in bad doen. Ik trok haar truitje uit en schrok me kapot.
Mijn blik ging naar haar linkerarm. Er hing een stukje vel los, hij was opgezwollen en er zat een plek ter grootte van een pingpong bal met een breed scala aan kleuren. Paars, rood en blauw voerden de boventoon. Ik sloeg een soort van oerkreet die alleen moeders kunnen produceren en Wim stond in no-time bij ons. Hij inspecteerde het armpje van Noor zorgvuldig en spoorde vier tandafdrukken op. Dat is er dus gebeurd. Ik sloeg mijn armen beschermend om Noortje heen. Het kostte me al zoveel moeite om haar naar de opvang te doen, krijg je dit bij de derde keer dat ze daar geweest is! Na de eerste schrik zagen we dat het geen open wond is en dat het met dat vel ook wel meevalt -haar arm valt er niet af of zo- maar toch voelt het niet helemaal lekker. Bij het ophalen vertelde de groepsleidster dat er geen bijzonderheden waren en dat Noortje lekker had gespeeld en geslapen. Uhu. Jij kan mij niet wijsmaken, mevrouw de groepsleidster, dat mijn dochter het niet op een krijsen heeft gezet. De f*cking vellen hangen aan haar arm! Gelukkig ligt het niet aan mij want Wim vindt het ook niet normaal. Of is dit een typische reactie van ouders die geen ervaring hebben met kinderopvang? Was het onoplettendheid van de leidsters of hebben ze er gewoon niks over gezegd? Ik twijfel ontzettend aan mezelf maar ik heb uiteindelijk toch maar een mail gestuurd naar de opvang waar Noor heen gaat. Niet om te kutten hoor want natuurlijk kunnen dit soort dingen gebeuren met kinderen, maar toch voelt het niet fijn. Mijn gevoel schreeuwt vanbinnen: “Zie je wel: je moet haar niet naar de opvang brengen, ze letten niet op!” maar misschien is dat niet helemaal eerlijk. Ben ik een overbezorgde mama? Volgende week gaat ze gewoon weer naar de groep en ik hoop dat Noor de desbetreffende bijter een mep verkoopt, haha.
Zou jij dit melden bij de opvang of haal je je schouders op en laat je het zo? Ik vind het lastig en ben benieuwd wat jullie denken…
Ps: inmiddels heeft het kdv contact opgenomen met ons. Er was wel “iets” voorgevallen en het is bekend welk kindje Noor heeft gebeten. Ze bieden hun verontschuldigingen aan en zullen voortaan nog oplettender zijn. Ook de ouders van het desbetreffende bijtertje zullen worden ingelicht en er wordt een officiële klacht van gemaakt…
Joehoe, volg je La Log al op Facebook, Twitter, Bloglovin’, Pinterest en Google+?
Dat is een serieuze beet! Als kleuterjuf kom je wat bijters tegen, maar ik kan mij inderdaad niet inbeelden, dat ze daar niet om gehuild heeft. Goed dat je een mailtje hebt gestuurd met vragen. Niet helemaal correct dat ze er niets van zeiden tijdens het ophalen. Alsof je zoiets dan uiteindelijk niet zou merken??
Ik zou zoiets niet door de vingers zien. Denk dat ik een andere kdv zou zoeken. Vind het niet normaal! Al helemaal omdat ze in eerste instantie zeggen dat er niks geks is voorgevallen. Zou razend zijn, het is toch je kindje. Misschien ben ik dan ook wel een overbezorgde moeder! Sterkte met jullie kindje.
Het zou mij voornamelijk storen dat ze niks hebben gezegd bij het ophalen… Er kan altijd iets gebeuren en het is logisch dat ze niet alles kunnen voorkomen. Als ze alle kindjes in een eigen veilige box zouden zetten schiet het het doel van het kdv ook voorbij…
Jeetje, ik zou ook boos worden denk ik. Bij mijn kids nooit gebeurd, ikzelf als klein meisje ben wel een keer kei hard gebeten maar dat had juf wel netjes tegen mijn moeder gezegd, die ook super boos was haha. Toch een oerreactie denk ik ja.
Heel herkenbaar verhaal, mijn moeder is zelf onthaalmoeder geweest en ik hielp haar altijd hier en daar een handje.
Er was één meisje dat een hele moeilijke thuissituaties had en zij beet makkelijk naar andere mensen, zo ook op een bepaalde dag.
Ik zat er bij toen ze ineens een andere kleutertje aanviel.
Zoiets is snel gebeurd en zeker niet onvermijdelijk maar ik kan je verzekeren dat het kleurtje heel hard heeft geweend.
Wij hebben dan ook direct de wonde verzorgt en natuurlijk de ouders ingelicht!
In jullie geval vind ik het onverantwoord dat de opvang niets heeft vermeldt tegen jullie.
Helaas is dit gewoon de realiteit van hoe kinderen met elkaar om gaan en leren wat grenzen zijn. Onze dochter kwam ook thuis met schrammen etc. Nu nog steeds wel eens. Kinderen gaan ruwer met elkaar om dan volwassenen en bijten is relatief ‘normaal’. Dat is niet wat er onacceptabel is. Wat dat wel is, is dat de leidster het “vergat” te zeggen en dat er niet over gebeld is. In alle gevallen is ons eerlijk gezegd wat er is voorgevallen en konden we zelf beoordelen of we er NU mee naar een dokter wilden. Dat is maar 1 keer geweest toen ze wat ongelukkig was gevallen. Je kan dit de kinderen zelf niet kwalijk nemen. Die doen gewoon waar ze mee wegkomen. Voor de leidster hopelijk een belangrijke les in op wie ze beter moet letten en wat etisch juist is om te doen.
Ik zou beslist niet stoppen Noor naar het KDV te brengen, maar als je het vertrouwen in de leidster of locatie kwijt bent kan ik me dat voorstellen. Je zou dat bijvoorbeeld kunnen overstappen?
Ja, je hebt helemaal gelijk Lisette: ik vind het ook heel begrijpelijk dat dit soort dingen gebeuren bij kinderen maar het dan niet melden is echt niet oké. Ik wacht nog even af wat ze volgende week persoonlijk met ons bespreken maar als het niet goed voelt dan gaan we zeker ergens anders kijken!
Mijn oudste zoon is ook twee keer gebeten. Het grote verschil is dat ze het wel gezegd hebben.
Als ze het niet gezegd hadden had ik ook klacht neergelegd. Niet omdat hij gebeten is. Ik werk ook met kinderen en het is zo rap gebeurd. Je kan er wel extra aandacht aan besteden maar dan nog. Ik had klacht ingediend omdat ze het niet gezegd hebben. Als er iets gebeurd met je kind moet je als ouder ingelicht worden.
Ooooow ik zou dus echt zo pissed zijn. Ik ben zelf ook zo met mijn kleine en als ze dat dan niet melden is dat niet netjes. Ik heb zelf in een kinderopvang gewerkt en zulke dingen gebeuren soms want je bent soms echt even afgeleid. Maar dat meld je dan wél aan de ouders.
Zodat de ouders weten dat zulke dingen altijd gecommuniceerd worden naar de ouders en dat je als ouder de leidsters kunt vertrouwen. Heel raar dat ze het niet gezegd hebben hoor. Wij hadden soms 14 kindjes van 0 tot 2,5 en we zouden dit altijd vertellen.
Oh ik zou zeker weten melding maken bij de opvang en verhaal gaan halen.
Eerst zeggen dat er iets is gebeurd en bij thuiskomst zo een bijtplek ontdekken. Ik zou de schrik van mijn leven hebben.
Dit hadden ze best even mogen doorgeven inderdaad. Misschien vergeten?
Ik vind het helemaal terecht dat je een mail hebt gestuurd. Ik heb in de kinderopvang gewerkt en dit soort dingen van beide kanten meegemaakt. Het is nauwelijks te voorkomen als leidster. Maar als het gebeurt op mijn groep dan vind ik dat als leidster heel vervelend. Als moeder heb ik het ook meegemaakt en was ik razend, vooral als de leidsters er onverschillig op reageerden. Als medewerkers heb je een informatieplicht aan ouders, ze hebben het recht om te weten wat er is gebeurd. Als je het niet weet, dan nog vertel je ouders dat er iets is gebeurd en dat je helaas niet weet hoe dat kon gebeuren. Dat zijn geen leuke berichten om te geven en ouders zijn hier niet blij mee, maar als er geen vertrouwen is dan wordt het helemaal vervelend. Ik vind dus dat je volledig in je recht staat. En de mail van het kdv is netjes. Ze hadden het je wel uit zichzelf moeten vertellen. Daarin zijn ze echt tekort geschoten.
Ik zou het ook melden en niet zo maar voorbij laten gaan. Is toch de bedoeling dat ze dat toch weten dat zulke dingen gebeuren en belangrijk vind ik.
Zo precies hetzelfde gevoel hebben als jou in ieder geval.
Bedankt! Vond het wel lastig want we zijn nog helemaal niet bekend met het kdv maar ik heb mijn gevoel gevolgd en dat is het este dat ik kon doen denk ik 🙂
Ik heb zelf de opleiding voor pedagogisch medewerkster gedaan, en het komt steeds vaker voor dat kinderen een ander kind bijten. Geen idee waarom, maar normaal is het zeker niet! Ik vind het van het kinderdagverblijf erg storend dat ze niet gelijk hebben gezegd wat er gebeurd was. Je bent als leidster namelijk ‘verplicht’ om alles te melden! En hoe dan ook je komt er altijd achter, wat bij jullie ook is gebeurd door die grote plek op haar arm. Ik hoop dat verder alles goed gaat met je kindje, en dat ze inderdaad de volgende keer zelf ook van zich af bijt! 🙂
Wat erg! Ik zou heel boos zijn geworden. Ja natuurlijk zoiets kan een keertje gebeuren maar ze hadden haar arm moeten controleren om te kijken hoe erg het was op het moment dat het was gebeurd! En ook hadden ze het jou moeten vertellen en uitleggen hoe dit kon gebeuren! Mijn dochter gaat niet naar het kinderdagverblijf maar wel 4 ochtenden per week naar de peuterspeelzaal. Daar zijn ze gelukkig wel heel open en eerlijk. Als een kind gevallen is of er ruzie tussen twee kindjes is geweest word dit altijd bij de ouders gemeld. Zelfs als er veder niks van te zien is! En zo hoord het ook! Heel goed dat je er een melding van heb gemaakt want dit niet normaal.
Nou inderdaad, als het een open wond was geweest had ze naar de huisarts gemoeten voor een spuitje tegen infecties en dan waren we nog verder van huis omdat het kdv niks had gemeld…
Wat verschrikkelijk!
Ik als pedagogisch medewerker, heb daarom ook gekozen voor Gastouder zijn. Klein groepje kinderen bij 1 vertrouwde en gediplomeerde leidster (ik dus ?) na 8 jaar op een KDv gewerkt te hebben, stel ik het belang van een kind voorop dat van de organisatie met bijbehorende bureaucratie.
Het kan gebeuren, ja echt het kan gebeuren maar als leidster op 13 kinderen kunnen ze niet alles zien.
Wow dat is wel heel heftig zeg! Gelukkig nemen ze het nu wel serieus!
Ja, was best schrikken toen ik die plek zag!
Nee, ik vind het niet overdreven. Ik zou ook even contact hebben gezocht met de leidsters over de aanleiding. Waar veel kindjes bij elkaar zijn gebeurt wel eens iets, daar ben ik dan wel nuchter in.
Stel dat mijn dochter een ander kindje zou hebben gebeten dan zou ik daar ook van op de hoogte willen zijn. Dan kan ik het voor een volgende kee voorkomen.
Wat slordig dat ze dit niet gemeld hebben direct. Dat is bij ons gelukkig nog nooit gebeurd. Helaas wel eens een bijt of krab incident. Maar gelukkig nooit met ernstige schade. Ik vind dit wel echt een hele heftige plek.
Goed dat ze inmiddels wel adequaat hebben gereageerd!
Sommige kinderen bijten helaas en daar heb je niet zoveel invloed op. Wat mij het meest zou irriteren is dat de leiding het je niet verteld heeft. Ik vind dat je dat mag verwachten.
Ja precies, ik had het graag gehoord. Dan was er eigenlijk niks aan de hand geweest en waren wij niet zo geschrokken.
Ik had gebeld en hun flink de waarheid verteld.
Dat kinderen bijten of wel eens rauw doen kan maar meld het dan aan de oudere van hee dit is er voorgevallen.
Verder ben ik zelf ook overbezorgd dus ken je gevoel hoor. Maar ik heb er wel een heel sociaal kind door die haar niet onder laat sneeuwen door dr grote neven. Zij is 16maanden en haar neven zijn 5,8 en 11.
Gr
Hi Wendy,
Wat heb je een leuke blog! Ik kom je voor het eerst tegen via facebook, en oeeh wat leuk dat je weer zwanger bent! Gefeliciteerd!
En wat schrijf je leuk!
Zo kwam ik uiteindelijk bij deze blog uit. Ziet er inderdaad heavy uit! Ik kan me je gevoel helemaal voorstellen! Al heb ik zelf dan geen kinderen! Hahaha.
Maar succes met je blog! Ik ga je blijven volgen!
Fijne zwangerschap gewenst!
Groetjes, Nikki
Nou, wat super leuk Nikki! Ik ga jouw blog ook zeker bekijken 😀