Toegeven: toen ik de foto’s zag voor dit artikel dacht ik zelf ook ‘Zo, die buik!’. Not normal. Ik draag ook echt naar voren, dat was bij mijn vorig twee zwangerschappen ook zo. Met die 1m58 moet er ergens heen he, haha. Hoeveel weken denk jij dat ik op deze foto’s ben?

29 weeks and counting

29 Weken zwanger, jongens! Wat gaat dat hard, ook al not normal. Wat de ongemakken betreft kom ik er redelijk goed vanaf. Nog wel. Al ga ik soms kapot van de bandenpijn s’nachts. Omg, what is that? Alsof er spieren afscheuren in mijn zij. Zo voelt dat. Mijn schildkliermedicatie heb ik voor de vierde keer in deze zwangerschap moeten ophogen want mijn waardes kropen weer omlaag. Op zo’n hoge dosis heb ik nog nooit gezeten. Bah. Deze week moet ik weer naar de endocrinoloog voor controle. Na de zwangerschap hoop ik dat ik wat kan afbouwen met mijn medicatie en gaat de focus op voeding. Voor nu is het belangrijk dat ik naar niet te veel mee ga rommelen want mijn  waardes moeten in orde zijn voor de baby.

Verder ben ik moe, maar dat is logisch zo in het derde trimester. En dan dat vocht. Alles zwelt op. Die billen!!! Laat ik maar gewoon denken dat dat ook door het vocht komt want dat sportlijf zie ik op dit moment nergens meer in terug, haha (*huilt diep van binnen). En die voeten ook. Ik kan nog maar één paar schoenen aan. Ja, en mijn sportschoenen. Want sporten doe ik ook nog natuurlijk.

Twee keer in de week pak ik nog een groepsles BRN mee bij mijn collega-instructeurs. Die les kan ik zelf makkelijk aanpassen omdat ik ‘m zelf ook geef. Maar hee, het lijkt niet echt ergens op wat ik daar sta te doen. Ik merk echt sinds een week of twee dat ik weer een stapje terug moet met dingen. Dus dat doe ik dan ook braaf, des te eerder ik straks weer herstelt ben en terug kan naar dat podium in de groepsleszaal, want oooh wat mis ik het lesgeven nu! Maar eerst nog zeker 11 weken genieten van die schopjes in mijn buik ♥