Gadverdamme. Verbaasd kijk ik naar de vieze vingers van de kinderarts die tegenover ons zit. Heeft ze vanmorgen de tuin staan doen of zo? Terwijl ik haar vieze vingers bestudeer, gaat de helft van wat ze zegt langs me heen. Noor zit bij me op schoot en kijkt al net zo verbouwereerd. Ze zal toch wel eerst haar handen gaan wassen? Ik wissel een blik met Wim en trek een gezicht. Ik zie aan hem dat ie snapt wat ik bedoel.

Ik leg mijn dochtertje van een paar maanden oud met haar blote billen op de behandeltafel. Net wanneer ik denk dat de kinderarts naar de wastafel loopt om haar handen te gaan wassen, brengt ze haar besmeurde vingertoppen (oké, ja, dit is overdreven, haha) naar het gezichtje van Noor. Nou ja! Zal ik er wat van zeggen? Of overdrijf ik nu? Ik blijf bij de tafel staan en verplaats mijn gewicht van de ene naar de andere voet en hou mijn mond. Dan kijkt de arts me vragend aan. Ik heb iets gemist.

‘Sorry, wat?’ vraag ik. ‘Dat Noor nogal passief is als ze op haar rug ligt,’ herhaalt ze. ‘Oh, nou normaal niet hoor,’ zeg ik zo overtuigend mogelijk. ‘Ze speelt en trappelt volop als ze op haar ruggetje ligt.’ ‘En ze draait ook nog niet om zeker?’ vraagt de arts. ‘Nou dat moet ze bij het volgende bezoek echt wel kunnen hoor.’ Ik mompel iets onverstaanbaars. En dat is maar goed ook. Ze test allerlei reflexen bij Noor en ik zie steeds die vieze vingers over haar kleine lijfje gaan. Dat wordt dus een keer extra badderen. Net wanneer ik op het punt sta om er toch nog een opmerking over te maken is Noortje me voor en plast over de kinderarts heen. Ik kan mijn lach niet houden en ook Wim grinnikt op de achtergrond mee. Het volgende moment krijg ik Noor in mijn armen gedrukt, trekt mevrouw de kinderarts een sprintje naar de wastafel en houdt de mouw van haar trui onder de kraan om ‘m vervolgens met een handdoek overdreven schoon te gaan staan boenen. ‘Oh bah. Bah, bah, bah!’ roept ze uit. Serieus?! En gewoon nog steeds die handen niet wassen hè!

‘Zo erg is het toch niet? Dat zal nog wel vaker gebeuren als je met blote baby’s werkt hè,’ zeg ik droog.
‘Nou, dit gebeurd me anders nooit hoor. Ik maak het wel graag even schoon als je het niet erg vindt,’ blaft ze me toe. ‘Want hygiëne vind ik als kinderarts erg belangrijk.’ ‘Was dan maar meteen die ranzige vingers nu je er toch staat,’ bijt ik terug. Vervolgens plaste Noor nog een tweede keer over haar heen, haha!

Wat is jouw ervaring met het consultatiebureau? Ik hoop geen vieze vingers!

xx Wen

Joehoe, volg je La Log al op Facebook, Twitter, Bloglovin’, Pinterest en Google+?