Daar zat ik dan; in de kappersstoel. Bah bah. Ik was heus niet van plan om te gaan, totdat ik ergens de woorden “dode puntjes” hoorde vallen.
Dode puntjes? Hoezo dode puntjes? Wanneer heb je dode puntjes? En, belangrijker nog, waarom bestaan die dode puntjes? Ik bedoel; wat is het nut van dode puntjes? Precies. En terwijl ik daar dus serieus over nadacht, bedacht ik me ineens dat IK ook wel eens dode puntjes kon hebben…

Paniekerig begon ik op internet te zoeken en aan iedereen van alles te vragen, en wat blijkt? Dode puntjes zijn dus een serieus issue. Lees: als je er niks aan doet splijten de dode haarpuntjes steeds verder en kan het zijn dat er uiteindelijk gewoon een meter van je haar af moet! Of iets minder. Waarom vertelt niemand dat? Kijk, dat ik onhandig ben met mijn Lange Lokken weet iedereen, dus -denk ik dan- had iedereen zich dan niet kunnen bedenken dat ik niks wist over dode puntjes? Bedankt iedereen. Dankzij jou had ik geen dode puntjes maar Dooie Punten. Wel twee centimeter! Mijn grote vriend en vijand De Kapper heeft ze afgelopen donderdag verbannen. En ja, het was eng. Dus ja, ik voelde me wel heel erg stoer toen ik daar weer de deur uitliep. En nee, in tegenstelling tot al mijn andere kappersbezoekjes; het is niet verknald. Nu eerst maar eens die twee cm terug laten groeien…

Hoe zit het met jou en dode haarpunten? Ga je elke vijf weken naar de kapper of wacht je –net als ik- totdat het echt moet?