Met koortsachtige gedachten zit ik nu op de bank dit artikel te schrijven. Letterlijk, want ik zit ziek te zijn onder een fleecedeken en ik word er gek van! GEK! Het is nu de tweede keer dit jaar dat ik ziek ben en dat lijkt niet veel, maar voor iemand die nooit ziek was voordat er kinderen waren is dat dus veel. Te veel, want als moeder kan je helemaal niet ziek zijn- hallo!

Ziek?!

Ik schreef daar al eens eerder over toen ik met een onverbiddelijke buikgriep te maken had, maar dit is minstens zo erg. Niks overgeven (thank god met mijn kots-angst!) maar wel al vijf dagen knock out zijn. Het ijskoud hebben terwijl het zweet over je gezicht stroomt. Of nee: bijna flauwvallen terwijl je je kind van één staat te verschonen. Beter van niet. Beter dat deze griep gewoon weer op bokt.

Vrijdag begon de ellende en het is nu inmiddels dinsdag. Ik ben nog nooit zo lang ziek geweest! Voor vrijdag en zaterdag moest ik me ziek melden op mijn werk (nooo!) en gelukkig was Wim er om voor de kinderen te zorgen (en voor mij). Ook zondag was ik nauwelijks aanspreekbaar en functioneerde ik gewoon, uhm, niet en gisteren had ik gehoopt dat ik toch onderhand beter zou zijn. Niet dus. De kindjes konden gelukkig bij opa en oma terecht want Wim moest weer gewoon werken en vandaag konden ze een extra dagje naar de kinderopvang. Gelukkig kan ik wel zeggen dat het vandaag aan de betere hand gaat: ik kan wat meer eten, nip aan kopjes thee, heb wat meer energie en slaap overdag minder. Dat ik echt gesloopt ben en alles in slow-motion doe neem ik dan maar voor lief. En morgen? Dan is het echt klaar hoor!

Joeh! Volg La Log.nl nu ook op Instagram 🙂