Als je hond kanker heeft; afscheid nemen
Het is maandagmiddag rond de klok van twee. De dierenarts is bij ons in huis. Storm gaat slapen. Mijn make-uploze ogen zijn dik en rood. Met gespannen schouders en een knoop in mijn maag kijk ik naar Storm. Zijn lijfje pompt hard om nog te kunnen ademen. Het is de afgelopen dagen zo erg geworden. De kanker zit nu overal; de tumoren in zijn keel zijn gigantisch en zijn buik zit vol met gezwellen. Mijn maatje is echt op.
Ik weet het: dit zat eraan te komen. En wat doet het pijn. Zo. Veel. Pijn. De dierenarts was echt heel lief voor Storm en benadrukte nog eens dat het een goed besluit was om hem van zijn pijn te verlossen. Maar zo voelt het niet. Compleet tegen mijn gevoel in moet ik hem nu laten gaan. Ik moet hem los laten zodat hij geen pijn meer heeft. Van binnen voel ik me gebroken. Ik heb constant hoofdpijn en jank m’n ogen uit m’n kop.
Later in de middag hebben we Storm in z’n mandje naar het dierencrematorium gebracht. Ik zocht een mooie urn uit en we konden nog even afscheid nemen van hem. Het was gek om hem daar achter te laten. Alsof ik hem in de steek laat. Natuurlijk is dat niet zo, maar zo voelt het wel. De enorme knoop in mijn maag versterkt dat gevoel nog eens extra en met betraande wangen lopen we uiteindelijk naar buiten. Zonder Storm. Over twee dagen kunnen we zijn as in het urntje ophalen.
Thuis voelt het leeg. Ik ben Storm kwijt. Ik mis hem om me heen. Hij volgde me overal met zijn vrolijke getrippel. Ik betrap mezelf erop dat ik steeds omlaag kijk, zoekend naar mijn maatje. Dan besef ik weer dat hij er niet meer is. Het komt elke keer nog als een klap binnen en mijn ogen vullen zich steeds opnieuw met tranen. Kom ik hier ooit nog overheen?
Voor alle lieve mensen die Storm zijn verhaal de afgelopen maanden gevolgd hebben; jullie krijgen nog een laatste pootje van hem. Inclusief schuin koppie en een lam oortje. Bedankt voor jullie lieve woorden. Vrienden en familie; heel erg bedankt voor alle steun de afgelopen tijd. Ik weet dat jullie Storm ook gaan missen. Dikke knuffel voor jullie.
xx Wen
ahh wat sneu.. zelf heb ik enkele jaren terug m’n golden retriever Floortje naar 6 jaar moeten laten inslapen, op haar 3e kreeg ze twee epileptische aanvallen. Dierenarts heeft toen niet verder gezocht naar schade of oorzaak, daardoor hebben ze een hersenbloeding (wat de oorzaak was vd aanvallen) gemist waardoor m’n schat verlammingsverschijnselen had. Omdat ze verder gewoon normaal en goed functioneerde hebben we gekozen voor een behandeling met prednison en een bodybuilder prik om haar spieren te versterken en het voor haar wat makkelijker te maken, ookal had ze geen pijn oid. Ik zei altijd; zodra ik zie dat ze er zelf onder gaat lijden, is het over.. Helaas veel te snel. Ik wens je heel veel sterkte, het verliezen van je hond is niet niks.. xo
Jeetje, Bianca, ook al zo’n verdrietig verhaal 🙁 Het is niet niks om onze maatjes te moeten missen he. Maar, inderdaad; als ze pijn hebben dan moeten wij de beslissing voor ze maken, hoe moeilijk het ook is. Bedankt voor je lieve reactie!
Sterkte.. Dat moet heel zwaar zijn… 🙁 Knuffel voor jou!
Ach gos, ik ken je helemaal niet, maar ik zit hier ook met tranen. Een dier verliezen is zo ontzettend naar. Juist omdat ze altijd bij je zijn thuis. Oorverdovend stil is het dan opeens. Heel veel sterkte!
Ja, het is heel raar nu thuis Karen. Ons hele ritme is nu de eerste dag zonder hem al helemaal anders. Zo gek zonder Storm…
shit man ik heb gewoon de tranen over m’n wangen stromen. ik wil je heel veel sterkte wensen en hoe kut het ook is, het is wel het beste voor je maatje. slaap zacht lieve storm 🙂
Dank je voor je lieve woorden Diana. Snel jouw blog weer eens bezoeken voor een beetje zon op mijn scherm 🙂
Heel veel sterkte! Een huisdier afgeven: het doet je wel wat..
Dag klein maatje ? ?
Wie weet Wendy, misschien komt hij “ergens” Quibke tegen, wat zou dat mooi zijn!
Sterkte kinders
Heel veel sterkte Wendy en wim. Ik ken het verlies. Het gevoel alsof een gezinslid overleden is niet te beschrijven. We hebben het er hier ook wel eens over aangezien django ook ouder wordt en vorig jaar ook behandeld is voor darmkanker. Mn wereldje stortte in… heel veel sterkte en Gelukkig is storm pijn vrij en tippelt hij lekker rond met zn nieuwe vriendjes in de hondenhemel, want wie houdt er nou niet van zn schattig beestje met een lam oortje!
Ah, wat moet dit moeilijk zijn geweest.. Heel veel sterkte gewenst! 🙁
Wat een heftig verhaal zeg, jeetje! Heel veel sterkte met het afscheid van je trouwe maatje!
Liefs
heel veel sterkte met het verlies van je hondje Storm. Het gemis zal nooit over gaan, maar op een gegeven moment kun je het wel een plekje geven. Denk aan de mooie en leuke dingen met Storm!
ik heb 4 jaar geleden Joep in moeten laten slapen plotseling. Hij was nog jong en sloopte alles wat los en vast zat. Als we even niet keken slikte hij het ook nog eens door! Zo heeft hij zijn matje toen opgevreten en zat verstopt in zijn darm. Hij moest geopereerd worden en de operatie was geslaagd! Maar de dieren arts belde dat ze een tumor hadden gevonden zo groot als een tennis bal, en uitzaaiingen. De grond ging weg onder onze voeten, ik zag mijn moeder door haar knieën gaan, want zij had de telefoon opgenomen. Joep was nog onder narcose.. wij hebben toen met heel veel verdriet gelijk beslist dat ze hem moesten laten slapen. Anders zouden we hem wakker moeten laten worden en zou hij binnen een paar weken overlijden en heel veel pijn hebben. Hij had nog geen last van de kanker. Maar wat een heftige beslissing, het is zo oneerlijk.
Begin dit jaar heb ik Mazzel in moeten laten slapen, ze was oud en op. Ze was ons zonnetje. Dieren arts was ook heel lief tegen ons en voor haar. De zon heeft die hele week geschenen! Ik mis mijn schatjes nog steeds, we hebben nog 3 amerikaanse bullen, maar toch is het een stuk stiller in huis.
Hou je vast aan de leuke herinneringen, sterkte!
Ach nee, wat erg ook :'( gelukkig hebben we inderdaad veel mooie herinneringen aan Storm, maar de pijn is nu nog zo heftig. Bedankt voor je verhaal, knuffel je overige honden maar goed. Fijn dat zij er nog voor je zijn 🙂
Heb je updates elke keer weer gelezen en vind het zo ontzettend naar voor je dat ik dit nu moet lezen. Heel veel sterkte.
Wendy toch. Dat je al zo snel dit kunt schrijven. Meisje toch.
Wij zullen Storm enorm missen, maar hij heeft bij mij ook een mooi plekje gekregen.
Heel veel sterkte met het grote verlies van je lieve hond Strom. Voor altijd bij ons. xxx
Met tranen over mijn wangen heb ik dit verhaal gelezen. Zo herkenbaar, zo verschrikkelijk moeilijk. Uit dit verhaal kan ik echter wel opmaken dat u een oprechte dierenvriend bent, en Sjuultje het bijzonder goed heeft getroffen bij jullie! Ik hoop dat hij net zo gelukkig oud mag worden als jullie Storm, en jullie lang van hem mogen genieten.
Lieve groetjes en een knuffel voor de harige kleine,
Anne, vrijwilliger bij DOC Breda
Dat is lief Anne 🙂 bedankt! Dat komt helemaal goed met Sjuultje hier!