Gehypnotiseerd staart Fleur naar de grote kringen die zich op het wateroppervlak vormen. De geur van het groene water dringt haar neus binnen. Ze ademt zwaar. Hoewel het nog vroeg in de ochtend is, voelt ze hoe de zon haar huid verwarmt. Kleine zweetdruppeltjes parelen op haar voorhoofd. In het water spatten een aantal opborrelende luchtbellen uiteen. Langzaam trekt Fleur haar blik los van het broeierige meertje.
Haar dochter is veilig. Opgelucht loopt ze over het bekende bospad terug naar de camping. Ze is hier al honderden keren geweest. Al jaren is dit haar favoriete plekje tijdens hun vakantie in Frankrijk. Afgelegen en stil- vredig bijna.

Even later komt Fleur aan bij de camping. De knokkels van haar rechterhand zien wit. Onderzoekend kijkt ze om zich heen. Niemand te zien. Met een flinke zwaai gooit ze het stuk steen, dat tot nu toe stevig in haar hand geklemd zat, in het riviertje dat langs de camping stroomt. Met een harde plons komt het in het water terecht. Ze loopt snel verder. Bij de campingwinkel haalt ze een stokbrood voor bij het ontbijt. Wanneer ze bij hun veldje aankomt, loopt Marion met ferme passen op haar af.
‘Fleur, heb jij Geert ergens gezien?’ De paniek in haar stem is hoorbaar. ‘Hij lag vanmorgen niet in bed! Ik weet niet waar hij is!’
Fleur schudt haar hoofd en loopt verder. ‘Misschien is hij een duik gaan nemen?’ roept ze Marion nog na. Natuurlijk is die pedofiel allang diep gezonken. Letterlijk.

Volg La Log.nl via Facebook voor meer leesplezier 😀