Dan ben je 30 en denkt ineens: baby!
Tik-tik-TIK. Zo ging dat dus bij mij: ik werd dertig en ineens begon er een hele grote biologische klok luid te tikken. Zo luid dat Wim het ook kon horen. En hij was er maar wat blij mee. Daarvoor was ik namelijk een heuse twijfelmoeder. Een baby? Ik wist het allemaal nog niet hoor. Of eigenlijk wel: ik wilde niet. Of toch wel? Of nee, toch maar niet. Met andere woorden: ik was er gewoon nog niet klaar voor. Maar dat wist ik toen niet. Het ging ongeveer zo: op een dag werd ik wakker en toen dacht ik: ‘Ik wil een baby!’ Meer kan ik er niet over zeggen. Dat was echt alles. Al dat ellenlange getwijfel werd in een klap van tafel geveegd. Want Het Gevoel was er.
En toen ging het heel snel. Sneller dat we verwacht hadden. Super naïef natuurlijk, maar ja, je moet er toch rekening mee houden dat het wel een jaar kan duren voordat het raak is. En dat deden we dan ook. Geheel onterecht blijkt achteraf, haha. Dolgelukkig waren we toen ik zwanger was van Noor. We stonden te springen op de overloop. Ik met de positieve test nog in mijn handen.
Sommige mensen waren oprecht verbaasd toen ze hoorde dat ik zwanger was, want ik was toch een twijfelmoeder? Tja. Hoe leg je uit dat Het Gevoel er ineens was en dat al het twijfelen dan over is? En het was nou ook weer niet zo dat ik wekelijks met iedereen besprak hoe het er voor stond zo van: ‘Op dit moment neig ik toch meer naar wel een baby,’ om daar twee dagen later weer op terug te komen. ‘Oh, nee nou denk ik dat ik toch geen baby wil.’ Uhm, nee. Maar het feit is dus wel dat het voor sommige mensen als een complete verrassing kwam. Inclusief mijn ouders. Hoe mooi is dat? Haha! Natuurlijk had ik het wel eens over: ‘Als er ooit een kind komt dan blablabla,’ maar nooit echt concreet in de zin van: ‘Jo, ik heb de pil in de trashcan gemikt.’
Toen ik acht weken zwanger was hebben we het onze ouders verteld. Bij tien weken aan onze beste vrienden en bij twaalf weken aan de rest van de wereld.
Wat was mijn zwangerschap een mooie en bijzondere periode! Nu kan ik me echt niet meer voorstellen dat ik ooit een twijfelmoeder was. En natuurlijk wil ik nog een tweede! Ja, Wim ook. Maar nu nog even niet. Ik twijfel nog over wat de beste periode zal zijn. Bestaat er eigenlijk wel een ‘beste periode’? En wanneer is dat dan? Hmmm, ik twijfel 😉
Ik ben benieuwd of er meer twijfelmoeders zijn?
Joehoe, volg je La Log al op Facebook, Twitter, Bloglovin’, Pinterest en Google+?
Ha schoondochter wat leuk om je verhalen te lezen ☺☺ leuke foto’s ?en wat n dot onze Noor?
Klopt. … ineens is HET gevoel er.
Ik was geen twijfelmoeder, ik wist het zeker: ik wilde er geen. Maar nu ik er al vier jaar eentje heb rondhuppelen (accidentje, oeps), weet ik dat al mijn tegenargumenten nergens op sloegen.
Oooh dat meen je, haha!