Negenendertig. Ik zeg het nog maar eens hardop. Het klinkt vreemd, alsof het niet over mij gaat. Mijn laatste jaar als dertiger is ingegaan. Haha, wat stom. Waar zijn de rest van die jaren gebleven dan?

Veertig in zicht

Ja, die veertig is nu toch echt in zicht he… En het is niet eens zo zeer de leeftijd zelf waar ik moeite mee heb, sterker nog: ik ben blij dat ik het mag worden! Maar het besef dat de afgelopen twintig, dertig, veertig jaar zo voorbij zijn gevlogen, dat vind ik heftig. Waarom is dat zo snel gegaan en vooral: gaan dan straks de volgende veertig jaren ook weer zo snel? Nou, lekker dan. Een keer knipperen met je ogen en je bent tachtig.

De leugen

Dat veertig het nieuwe twintig is, is natuurlijk ook gewoon een leugen. Ik bedoel, in mijn twintiger jaren gaf ik nog gerust twaalf tot zestien uur in de week groepslessen op de sportschool. Nu trek ik het al niet meer als ik een blok van twee uur achter elkaar moet invallen, haha. Ik meen het. Het herstel duurt echt zoveel langer dan vroeger. Nou heeft mijn lijf ook wel de nodige fysieke belasting gehad met veel lesgeven, sporten en drie zwangerschappen en ja: nu merk ik dat dus. Gooi er nog een schildklierziekte overheen en die veertig voelt dan echt niet meer als twintig. En trouwens: toen ik in de twintig was waren er nog geen rimpels. Kon ik gerust een nacht doorhalen zonder daar twee dagen van bij te moeten komen zoals dat nu toch echt een feit is. En dacht ik niet bij zowat elke lichamelijke verandering: “Zit ik in de overgang??”

Wel fijn…

Wat dan weer wel fijn is aan deze leeftijd is het veertigersdilemma. Haha. Nee dus. Echt helemaal niet fijn. Ik hoop dat ik dat mag overslaan. Nu ik erover nadenk, denk ik zelfs dat ik ‘m al gehad heb. Een vervroegde versie dus. Want wat wel met deze fase van het leven komt is dat je weet wie je bent en waar je wil staan in het leven. Vaak heb je tegen deze tijd de nodige inzichten gehad. Maak je je minder druk om dingen en weet je heel goed welke richting je op wilt bewegen. Dat brengt rust met zich mee. Ik kan oprecht zeggen dat ik dat wel ervaar.

Ik hoor mezelf soms praten tegen jongere meiden. Dat ze zich niet druk hoeven te maken over hun onzekerheden. Dat ze prachtig zijn en alles kunnen bereiken wat ze maar willen. Dat ze vooral moeten doen waar ze blij van worden, want dat is toch echt waar het om gaat in dit leven. Het is veel te kort om iets te doen waar je niet blij van wordt, waar je geen energie van krijgt. Follow the fun, altijd. Wijsheid komt met de jaren, zeggen ze. Nog zo’n leugen. Niet perse wijsheid, maar inzichten wel! En dat vind ik mooi.
Op naar de veertig dan maar!